نابودی...

کسي ديگر نمي کوبد در اين خانه ي متروک و ويران را
کسي ديگر نمي پرسد چرا تنهاي تنهايم
و من چون شمع ميسوزم و ديگر هيچ چيز از من نميماند
و من گريان و نالانم ومن تنهاي تنهايم
درون کلبه ي خاموش خويش اماکسي حال من غمگين نميپرسد
و من درياي پر اشکم که طوفاني به دل دارم
درون سينه ي پرجوش خويش اما کسي حال من تنها نميپرسد
و من چون تک درخت زرد پاييزم
که هر دم با نسيمي مي شود برگي جدا از او
و ديگر هيچ چيز از من نميماند000 

نظرات شما عزیزان:

azar20

ساعت19:20---21 تير 1392

[وب سایت]

مرسی زیبابودهم اسم وبلاگم

shahab

ساعت20:13---23 دی 1391

salam mahsay azizam vaghan kheili matalebet jaleb hastanپاسخ:مرسي عزيز در ضمن مهندسي itقبول شدم

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:

[+] نوشته شده توسط مهسا قاسمي در 18:35 | |